Strop Teriva jest najbardziej popularnym modelem stropów gęstożebrowych. Za jego wyborem przemawia łatwy montaż, duża dostępność prefabrykatów oraz niewielki koszt wykonania. Nie jest to jednak konstrukcja pozbawiona wad i coraz częściej uważa się ją za technologię przestarzałą. Przedstawiamy charakterystykę stropu Teriva oraz jego wady i zalety.
Strop Teriva – charakterystyka i zastosowanie
Strop Teriva jest rodzajem stropu gęstożebrowego. Jego nazwa wzięła się od specyfiki konstrukcji – gęsto montowanych zbrojonych belek (żeber) rozmieszczonych regularnie co 40-60 cm między ścianami nośnymi budynku. Pomiędzy tymi belkami układa się pustaki, a następnie zabetonowuje się je warstwą o grubości 3-5 cm.
W budowie stropów Teriva najczęściej wykorzystuje się niewielkie pustaki keramzytobetonowe, żużlobetonowe lub betonowe. Większość z nich mierzy od 20 do 30 cm wysokości oraz od 35 do 52 cm szerokości i ma po dwa lub trzy otwory (choć zdarzają się także pustaki z 8 lub 10 otworami). Do wyboru mamy również pustaki jednostronnie zaślepione, dzięki czemu można uniknąć zalewania otworów betonem.
Zastosowanie stropów gęstożebrowych Teriva:
- domy jednorodzinne,
- szeregowce,
- wielorodzinne budownictwo mieszkaniowe,
- budynki przemysłowe,
- budynki gospodarcze.
Typy stropów gęstożebrowych Teriva w domach jednorodzinnych
Zastosowanie typu stropu Teriva w domu jednorodzinnym zależy od pożądanej rozpiętości stropu oraz jego nośności. Średnio wynosi ona od 150 do 200 kg/m3.
W domach jednorodzinnych najczęściej stosuje się trzy rodzaje stropów:
- Teriva 4,0/1. Stosuje się go w pomieszczeniach o rozpiętości maksymalnej 7,2 m. Nie wymaga grubej warstwy nadbetonu, a wysokość gotowego stropu nie przekracza 24 cm. Jest więc stosunkowo cienki i lekki.
- Teriva 4,0/2. Ten typ również nie przekracza 7,2 m rozpiętości, ale jest solidniejszy i cięższy. Grubość stropu wynosi 30 cm, z czego aż 4 cm to warstwa nadbetonu.
- Teriva 4,0/3. To największy i najcięższy ze stropów stosowany w największych pomieszczeniach. Jego rozpiętość dochodzi do 8,6 cm, a wysokość do 34 cm.
Niestety, maksymalne rozpiętości stropów Teriva nie są zbyt duże. Jeśli w domu występują duże, otwarte przestrzenie, konieczne może być wzniesienie podpór działowych. W niektórych przypadkach wyklucza to zastosowanie stropów Teriva.
Budowa stropu Teriva
Poniżej przedstawiamy wykonanie tego typu stropu krok po kroku:
- Ustawienie poprzecznych, wypoziomowanych podpór montażowych, na których będą opierały się belki stropowe. Jeśli ściany mają co najmniej 19 cm szerokości, belki można opierać bezpośrednio na murze.
- Układanie belek stropowych. Jednocześnie należy ułożyć krańcowe pustaki na początku i końcu belek. Nadają się do tego wyłącznie pustaki zadeklowane, czyli takie, których komory są fabrycznie zamknięte.
- Stemplowanie. Jest to ustawianie pionowych podpór na niższej kondygnacji, które zabezpieczają całą konstrukcję od spodu. Rolę podpory mogą pełnić drewniane kantówki o przekroju 10×10 cm. Rozstawiamy się je co 2 metry.
- Układanie pustaków. Należy je układać ściśle jak najbliżej siebie. Zapobiega to wpływaniu betonu do komór pustaków.
- Wykonanie żelbetowych wieńców na obrzeżach stropu.
- Wstawienie żeber rozdzielczych. Są to zbrojone belki, które montuje się poprzecznie do belek stropowych. Stosuje się je w celu wzmocnienia konstrukcji, szczególnie w miejscach, gdzie będą stały ściany działowe.
- Betonowanie stropu. Najlepiej użyć do tego drobnoziarnistego betonu klasy C12/15 – C16/20, który jest elastyczny, dobrze wypełnia puste przestrzenie i nie spływa pomiędzy pustakami.
- Konserwacja betonu. W czasie, gdy beton się zawiązuje i twardnieje, należy polewać go wodą przynajmniej raz dziennie.
Ile kosztuje strop Teriva?
Trudno jest jednoznacznie wyliczyć cenę stropu Teriva. Zależy ona od wielu czynników, wśród których najważniejsza jest pożądana nośność stropu. Im większa ma być, tym grubszych (a więc i droższych) pustaków trzeba użyć i tym więcej betonu użyć do wylewki stropowej. Dodatkowo, w każdym budynku koszt wykonania stropu będzie inny. Trzeba wziąć pod uwagę nieregularny kształt pomieszczeń, prace wykończeniowe na obrzeżach itp. Generalnie koszt wykonania stropu Teriva łącznie z robocizną powinien się zamknąć w kwocie 150-250 zł/m2.
Wady i zalety stropów gęstożebrowych Teriva
Stropy Teriva doskonale sprawdzają się w budynkach o regularnych kształtach. W takim przypadku montaż odbywa się wyjątkowo sprawnie. Nie trzeba do tego zatrudniać specjalistycznej ekipy ani wynajmować ciężkiego sprzętu.
Do wykonania stropu z powodzeniem wystarczą więc dwie osoby, choć układanie małych i gęsto ułożonych elementów może być czasochłonne. Z drugiej strony, czas budowy skraca duża dostępność niedrogich prefabrykatów. Materiały można dostać „od ręki” w lokalnych firmach – w takich wymiarach, w jakich są potrzebne.
Inne korzyści zastosowania stropów Teriva to przede wszystkim sztywna i solidna konstrukcja przy stosunkowo niskiej wadze. Do zapewnienia odpowiedniej nośności wystarczy tylko kilka centymetrów betonu. Ponadto stropy Teriva świetnie izolują termicznie. Nieco gorsze parametry mają, jeśli chodzi o właściwości akustyczne. Otwory w pustakach doskonale przenoszą dźwięk, działając jak pudło rezonansowe.
Największą wadą stropów gęstożebrowych jest jednak trudność ich układania przy skomplikowanych kształtach. Balkon, załamania ścian i wszelkie otwory (np. schodowy) trzeba zbroić samodzielnie innymi materiałami.
Konieczne jest także użycie wielu podpór montażowych i szalunków aż do momentu, gdy strop osiągnie pożądaną wytrzymałość. Odczekać trzeba co najmniej 28 dni, a w trakcie krzepnięcia stropu nie można wykonywać innych prac na niższych kondygnacjach budynku. Czas budowy znacząco się więc wydłuży.
Trzeba też uwzględnić konieczność wzmocnienia stropu w miejscach, w których przebiegają ściany działowe. Co ważne, ich rozmieszczenie trzeba zaplanować jeszcze przed wykonaniem stropu, by wiedzieć, gdzie dołożyć wzmacniającą belkę poprzeczną.
Jest to konieczne, bo miejscach niewzmocnionych strop może się klawiszować, czyli uginać i pękać pod wpływem ciężaru. Późniejsza zmiana układu ścian działowych nie będzie zatem możliwa. Usunięcie ściany lub dostawienie kolejnej zmieni naprężenia i strop nie będzie jednakowo przenosić ciężaru. To z kolei może grozić katastrofą budowlaną.
Alternatywa dla stropów gęstożebrowych?
W miejsce stropów Teriva coraz częściej stosuje się żelbetowe stropy monolityczne. Nie są one najtańsze, ale mają wiele zalet. Przede wszystkim mają większą nośność i są projektowane na miarę, dzięki czemu można je stosować w pomieszczeniach o bardzo dużej rozpiętości i nieregularnych kształtach.
Zapewniają także dużą wytrzymałość konstrukcji i odporność na obciążenie. Pomimo niewielkiej grubości (20-30 cm) doskonale izolują akustycznie i termicznie i – w odróżnieniu od stropów gęstożebrowych – nie wymagają wzmocnień w miejscach stawiania ścianek działowych.
Mimo wszystko, stropy gęstożebrowe – choć mają wiele wad – mogą być opłacalne. Będzie to rozwiązanie najprostsze i zupełnie wystarczające w niewielkich domach o prostej bryle. Wykazują wtedy najlepszy stosunek kosztów i czasu budowy do wytrzymałości i solidności.
