Co to jest blok rozdzielczy? Bloki rozdzielcze to pomocnicze akcesoria do budowy instalacji elektrycznych w szafach (obudowach) rozdzielczych (rozdzielni/rozdzielnicy elektrycznej). Pozwalają na bezpieczne i skuteczne łączenie przewodów elektrycznych zasilanych z jednego źródła. Ich użycie umożliwia szybką pracę i przygotowywanie instalacji, w których przebieg poszczególnych przewodów jest uporządkowany.
Dzięki różnorodności dostępnych bloków rozdzielczych można z łatwością znaleźć model optymalnie dostosowany do wielkości wykonywanej instalacji i stopnia zróżnicowania poszczególnych obwodów pod względem obciążenia i wymiarowania przewodów.
Blok rozdzielczy i jego rola w rozdzielnicy
Projektowanie instalacji elektrycznej w każdym przypadku zaczyna się od określenia źródła zasilania i jego umiejscowienia. W miejscu, do którego doprowadzane jest zasilanie, znajduje się zwykle licznik zużycia energii elektrycznej, zabezpieczenia główne (wyłączniki, bezpieczniki) oraz obudowa rozdzielcza. Wewnątrz rozdzielnicy obwody zasilające łączą się z obwodami odpływowymi, które rozprowadzają energię elektryczną do gniazd i łączników.
W zależności od stopnia skomplikowania instalacji podłączanych do poszczególnych przewodów fazowych, neutralnych lub uziemiających, obwodów może być kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt. Do ich bezpiecznego i pewnego połączenia z częścią zasilającą służy blok rozdzielczy.
Budowa bloku rozdzielczego
Podstawowym elementem bloku rozdzielczego jest miedziana listwa z punktami do montażu przewodów zasilających i odpływowych (łączących listwę z odbiornikami energii elektrycznej). Przewody w postaci linki lub drutu mocowane są w otworach montażowych za pomocą zacisków sprężynowych lub śrubowych. Pierwsze z nich zdecydowanie przyspieszają montaż, drugie często uważane są za zapewniające lepsze połączenie i mniej podatne na ewentualne wysunięcie się przewodu z listwy.
Blok rozdzielczy może składać się z jednej listwy lub z większej ich ilości. W przypadku najczęściej spotykanych bloków dwu- lub czterolistwowych ważnym elementem jest wspornik. Zapewnia on właściwą izolację i odpowiedni odstęp poszczególnych listew. Konstrukcja wspornika zależna jest także od znamionowego napięcia bloku rozdzielczego.
Typy i modele bloków rozdzielczych
W ofercie Schneider Electric znajdują się modele bloków rozdzielczych, które mogą pracować przy różnych napięciach roboczych i z różnym obciążeniem prądowym. Cechami charakterystycznymi każdego bloku są: wytrzymałość na krótkotrwały i udarowy prąd maksymalny oraz odporność na przebicie.
Z praktycznego punktu widzenia najważniejsze są takie parametry, jak: maksymalny prąd łączeniowy (sięgający nawet 125 A), liczba i średnice otworów montażowych oraz typ zacisków. Ważną cechą bloku rozdzielczego jest zróżnicowanie wielkości punktów montażowych. W przypadku żyły zasilającej może ona mieć np. 35 mm2, a dla otworów do montażu przewodów odpływowych – od 1,5 do 25 mm2. Dzięki różnym typom zacisków można w jednym bloku łączyć elementy instalacji przewidziane do zasilania odbiorników o większej i mniejszej mocy. Niektóre bloki rozdzielcze pozwalają na podpięcie przewodów zbudowanych jedynie z linki albo drutu, a inne mają otwory montażowe z zaciskami dostosowanymi do obu typów przewodów.
Cennym uzupełnieniem niektórych bloków jest – będąca częścią zestawu – obudowa z pokrywą. Pozwala ona na odizolowanie przestrzeni łączeniowej od pozostałych elementów znajdujących się w rozdzielnicy. Dzięki takiej konstrukcji, można w sytuacji awaryjnej zapobiec przypadkowemu zetknięciu się elementów, które mogłyby doprowadzić do zwarcia w instalacji i pożaru.
Bloki rozdzielcze produkowane są w wersjach o różnych znamionowych prądach łączeniowych. Warto więc dobrze zastanowić się nad doborem właściwego typu bloku, gdyż model przewidziany do pracy w warunkach większego obciążenia będzie nie tylko droższy, ale i większy. Może to utrudnić jego montaż albo wręcz wiązać się z koniecznością zakupu większej obudowy.
Materiał prasowy Schneider Electric
